“Şanlı Ağa Məhəmməd”… Türk-Qızılbaş xəndanı olan Qacarlar sülaləsinin hökmranı Ağa Məhəmməd şahı A.S.Puşkin “Ərzuruma səyahət” əsərində bu cür adlandırır.
Sovetlər dövründə Şah Qacarı qaniçən, türk düşməni, işğalçı adlandıran yazıçı və alimlər uzun illər türk tarixinə olan hücumların bir parçası olan tarixi şəxsiyyətləri gözdən salmaq planların arxasında ermənilər olduğunu bəlkə də bilməyiblər. Tarix elmində yeni sənədlərin aşkar olunması 70 ildən çox yalanların üstün açır. Belə yalanlardan biri də Ağaməhəmməd şah Qacarın Şuşada öldürülməsi barədə saxta məlumatlardır. Bu qətlin arxasında bir gün sonra öldürüləcək olan 4 nəfərin – Məmməd xan Batmanqılınc, Sadıq xan Şəqaqi, Abbas bəy və şahın qulu Səfərəlinin olması uzun zamandır tariximizdə yazılır. Qətlin bu 4 nəfər tərəfindən icra edilməsi bəllidir, lakin qətlin həyata keçirilməsində Rusiya və onlara xidmət edən ermənilərin durması barədə əsl həqiqətlər gizlədilib. Ondan öncə Nadir şah Əfşarın sui-qəsdi, ardınca ikinci türk hökmdarı Qacarın qətlini qətiyyən təsadüf saymaq olmaz. Tarixə nəzər salsaq hər iki hökmrana sui-qəsdin eyni ssenari üzrə baş verməsini görsək planın eyni mərkəzdən hazırlanıb həyata keçirilməsinin şahidi olarıq. 1747-1797-ci illər arasında cəmi 50 il fərq var. Bu 50 il Rusiyanın, İngiltərənin bölgədə güclənmə siyasətinin başlanğıc illəri kimi qəbul edilir tarix elmində və Türk dünyasının iki qüdrətli hökmranın eyni ssenari üzrə qətl edilməsinin arxasında onların olması şübhəsizdir. Türk coğrafiyasında işğalçılıq və müstəmləkəçilik siyasətinin qarşısın alan bu iki hökmranın aradan götürülməsi Avropa və Rusiya üçün çox önəmli idi. Bu gün həm Nadir şah, həm də Ağaməhəmməd şahın Rusiya və Avropa mənbələrində qəddar, işğalçı və qaniçən hökmran kimi göstərilməsi buna əyani sübutdur.
Bu gün tarix elmimiz Qacarlar dövləti barədə ətraflı tədqiqat aparmayıb. İran, Rusiya, Türkiyə və Gürcüstan arxivlərində saxlanılan arxivlərə çıxış əldə edilmədiyindən Qacarlar barədə əsl həqiqətlər üzə çıxarılmayıb. Avropa və rus tarixçilərindən ruhlanan bizim tarixçilərin bəzilərinin iddia etdiklərinin əksinə olaraq, Qacarlar dövləti özlərini Qızılbaş dövlətinin varisləri adlandırmışdılar, Səfəvilərin davamçıları və nəsli kimi özlərini elan ediblər. Məlumdur ki, Səfəvi dövlətinin qurucusu olan yeddi tayfadan ən böyüklərindən biri də Qacarlar idi. O dövrün arxivlərinə nəzər salsaq Qacarlar qədər türk dili və ədəbiyyatına xidmət etmiş ikinci dövlət tapmaq çətindir. Qeyd edək ki, Qacarlar Türk coğrafiyasında qurulmuş axırıncı türk imperiyasıdır. 1925-ci ilə qədər yaşadılar və türk kimliklərini də qoruyublar ki, onların nəslindən olanlar da ölərini bu gün türk-qızılbaş olaraq adlandırırlar.
1796-cı ilin mart ayının 21-də özünü “Şahənşah” elan edən Ağa Məhəmməd şah Qacarın ən böyük arzusu Səfəvi dövlətinin sərhədlərin bərpa edib daha da genişləndirmək idi. Ağa Məhəmməd şah Qacar Şeyx Səfi türbəsindən gətirtdiyi qılıncı qurşamaqla özünü Səfəvilərin varisi elan etmiş oldu. Çingiz Xanın siyasətini çox bəyənən Ağaməhəmməd Xan dövlət idarəçiliyində da Çingiz Xanın “Yasa”-da yazılan qayda qanunu tətbiq edirdi. Hətta tarixdə “Qacar Yasası” kimi sənəd vardır ki, bu sənədə görə, vəliəhdin sadəcə atası deyil, anası da Qacar soyundan olmalı idi. Təmiz qanlı türk soyu və türk xanədanı qurmaq üçün qədim türk idarəçiliyini örnək alan Qacarı, eyni zamanda Qafqaza rusların maraq göstərməsi, Hindistana İngilislərin göz tikməsi onu düşündürürdü. Qacarın niyyəti şimali və cənubi Azərbaycanı bir dövlət altında birləşdirmək idi. Bunun üçün onun qarşısında şimalda özlərini müstəqil elan edən xanlıqların razılığı lazım idi ki, bunun üçün də səfirlərini xanların yanına danışıqlara göndərdi. (“Agha Muhammad Khan and the Establishment
of the Qajar Dynasty”, The Cambridge History of Iran, Vol: 7, Edit by: P. Avery,G. R. G. Hambly, C. Melville, Cambridge University Press, New York 2008, s. 114.)
O dövrdə Rusiya imperiyasının əsas məqsədi Qacar qoşunlarını Cənubi Qafqaza, o cümlədən də Azərbaycanın şimalına buraxmamaq, mühüm hərbi-strateji əhəmiyyətə malik olan Qarabağ, İrəvan və Naxçıvan xanlıqlarını ələ keçirməklə Türkiyə və İran sərhədlərində keçilməz sədd yaratmaq idi. Bunun üçün variantlardan biri “erməni dövləti” yaratmaq idi. Təsadüfi deyildi ki, rus tarixçisi P. İ. Kovalevski özü etiraf edirdi ki, Qafqazı işğal etməyə göndərilən P. D. Sisianova öz hərbi planlarının həyata keçirilməsində ermənilərə xüsusi diqqət və qayğı ilə yanaşmaq, onları müdafiə etmək və onlardan istifadə etmək tapşırılmışdı.
Qacarın bu cür planları İngiltərədən daha çox Rusiyanı düşündürürdü. Bunun üçün o, Qacar sarayında öz adamlarını yerləşdirdi. Bu adamlardan biri Sadıq xan Səqaqi idi. İlk zamandan Sadıq xan Qacar xanədanına qarşı silahlı mübarizə aparırdı. O, 1790-cı ildə Qacar ordusuna döyüşdə uduzandan sonra Qarabağa çəkilmişdi. Burada İbrahimxəlil xan Cavanşirə pənah aparmış, xanın vəziri Molla Pənah Vaqiflə dostlaşmış və onun sayəsində xanın Qacara məktub yazaraq bağışlanmasına nail olmuşdur. Sadıq xan da vəzir Vaqif kimi Rusiya meyilli insan idi. Onların gizli yazışmaları var idi. Gizli yazışmaları ermənilər daşıyırdı. Hətta ermənilərə vəd verilmişdi, onların məlikliyinə xüsusi səlahiyyətlər veriləcək. Hətta dəfələrlə Molla Pənah Vaqif məclislərdə Osmanlı sarayından daha çox Rusiyadan dəstək alınaraq İrana qarşı müdafiə olunmağı təklif etmişdi. O, Osmanlı sarayı ilə yazışmaları, digər vəzir Mirzə Əliməmməd xanın İstanbuldan yox cavabı ilə gəlməsini əsas tutaraq Rusiyanın himayəsinə keçməyi ən çox müdafiə edən şəxs idi.
Sadıq xanın yazışdığı Rus ordusunda Pyotor Stepanoviç Kotlyarevski idi. Kotlyarevski Azərbaycanda qalmağı və buranı təkbaşına idarə etməyi çox arzulayırdı. V. Zubova yazdığı məktubda: “Arzum burada qalmaq, çara olan böyük sədaqətimi nümayiş etdirməkdir, xahiş edirəm nəzərə alasanız” deyən Kotlyarevski bunun üçün xanlıqları məhv etmək, İran və Osmanlı saraylarını bu regiondan uzaq tutmalı idi.
Sadıq xanı və Molla Pənah Vaqiflə yazışan Kotlayerski Rus himayəsi altında Qarabağın inkişaf edəcəyini və sonradan da İranda Sadıq xanın hökmran olması vədləri yazırdı. Sadıq xanın ona olan məktublarının birində yazılır: “ General Kotlyarevski, biz Sizin humanist biri olduğunuza əminik və inanırıq ki, həşəmətli Çar bizi əsla unutmayacaq və verilən vədlərə əməl olunacaq” (Акты, собранные Кавказскою Археологическою Комиссиею. Том 7. Издан под редакциею Ад.Берже.Тифлис, 1878 г., 995 с., с. 481.)
Kotlyarevskinin ona cavab məktubunda yazılır: “Əlahəzrət çarın diqqəti üzərinizdədir. Siz Çara sadiq olduqca onun himayəsindən yararlana bilərsiz. Bunun üçün Qacarların bura yürüş etməsinin qarşısı alınmalıdır. Çalışın, o saraya daxil olun və tapşırıqları gözləyin” (“Русская старина”. Ноябрь 1894 г)
Bundan sonra Sadıq xan Ağaməhəmməd şah yenidən Azərbaycana qoşun çəkdiyi zaman onun dəstəsinə daxil olmuş, tədricən etimad qazanmış və hətta onun bacarıqlı komandirlərindən biri olmuşdur. Ağaməmməd şah xanlıqların Rusiya ilə gizli anlaşmaya getməsini eşidəndə qəzəblənir və dərhal 85 minlik qoşunla şimali Azərbaycana qarşı yürüşə başlayır. Onun Qarabağ və digər xanlıqları işğal etmək planı ilk illərdə yox idi. Ümid edirdi ki, xanlıqlar xaçpərəstlərlə iş birliyinə getməz. Lakin Rusiya ilə onların yaxınlşasması barədə kəşfiyyat ona məlumat gətirəndə dərhal hücuma başlamaq qərarına gəlir. 1797-ci ilin ilk baharında Ağa Məhəmməd şah güclü ordu ilə Qarabağ istiqamətində hücuma başladı.
İbrahim Xəlil xanın Car əyalətinə qaçmasından sonra Şuşaya daxil olmasından bir müddət öncə Sadıq xanın Kotlayerskiyə dərhal çapar göndərir. O məktubunda yazır “Əlahəzrət General, Şah Şuşanı almaqda israrlıdır. O, buranı alsa Tehrandan sonra ikinci paytaxt buranı elan edəcək. Daha sonra bütün xanlıqları bir araya gətirəcək. Əmrinizə tabeyəm.”
Cavab məktubu qısa olur “Əlahəzrət Çar sizin bu xidmətinizi böyük dəyərləndirir. Şahın orda qalmasının qarşısın ala bilməsəz, öldürün. Sadıq xan İran hökmdarı olacağınıza əminik. Siz narazı Məmməd bəyin köməyindən yararlana bilərsiz” (Esnadi ez Revabet-ı İran ve Rusye ez Safaviye ta Kacariye, Ter. Rahim Musulmanyan Kubadiyani, Behruz Musulmaniyan Kubadiyani, Tahran 1387)
Şah Şuşada İmarətdə qaldığı üç gün ərzində heç bir qətlə imza atmır. Sadıq xanın davranışlarından şübhələnən Şah onun evində axtarış aparmağı fərraşlara (müasir kəşfiyyatçılar) tapşırır və onun yazışmaları ələ keçir. (П.Бугков. Материалы для новой истории Кавказа, ч. II., СПб., 1869, стр.142)
Abbas bəy, Sadıq xan və Səfaralı həbs edilirlər. Onlarla yanaşı, Məmməd bəy Batmanqılınc da həbs edilir. Sadıq xan xəlvət fərraşlarının rəisi olduğu üçün həbs otağının qapısına qıfıl vurulmur. Gecə ikən Məmməd bəyi, Abbas bəyi və Səfarlını gizli müşavirəyə dəvət edən Sadıq xan Kotlayarvski ilə danışdığını, Məmməd bəyin Qarabağ xanı elan ediləcəyini və onun İran taxtına oturacağını məlumat verir. Bunun üçün Qacar şahın öldürülməsini vacib sayır. Qətli Məmməd bəy boynuna götürsə də, Sadıq xan bu işi Abbas bəy və Səfaralıya tapşırır. Gecə saat 02-45-də hər ikisi xəncərlərini çəkib girirlər şah yatan оtağa. Abbas bəy qabaqca yеriyib pərdəni yığışdırır əlinə. Səfərəli cəld şahın üstünə gеdib, qəməni sancır оnun ürəyinə. Abbas bəy və Səfərəli qaçırlar. Ağa Məhəmməd şah Qacar hövlnak yеrindən qalxıb, оnların dalınca, əli ürəyində, qapıyadək yüyürür, sоnra qayıdıb оtağın оrtasında yıxılır. Əli ilə ürəyini tutan Şah “Еy еvi dağılmışlar, İranı viran qоyduz” deyib ölür. Otağa daxil olan Sadıq xan onun başın kəsir və qolunda olan bahalı daşlardan olan qolbağı və tacı götürüb otaqdan çıxır.
Gecə ikən Şuşaya gələn Kotlyarevskinin adamlarına qolbağı verən Sadıq xan dərhal generala əmrin icra edilməsini xahiş edir.
Səhər açılan kimi Sadıq xan Şəqaqi “qatilləri” yaxaladı. Onları vəliəhdin anası və şahın xalası başda olmaqla Qacar xanımları çarmıxa çəkdirdilər.
Ağaməhəmməd şahın cənazəsi Şuşadan Tehrana aparılıb və oradan Nəcəf şəhərinə göndərilərək 8 yanvar 1798-də birinci imam həzrət Əlinin məqbərəsi yaxınlığında dəfn edildi… (Abbas Amanat’s (1998):essay on Qajar Iran in Layla S. Diba, ed., Royal Persian
Paintings: The Qajar Epoch 1785-1925 , I.B. Tauris Publishers, London,)
Onun başını Balakənə İbrahim Xəlil xana göndərirlər, orada onu qəbristanlıqda torpaqa tapşırırlar.
Qacarın ölümü Azərbaycanın Rusiya tərəfindən işğalını sürətləndirdi.
