Maurisio Poçettino günün futbolunda önə çıxan isimlərdəndir. “Real”ın marağına, “Mançester Yunayted”in, hətta Mourinyudan əvvəl onu məşqçi postuna gətirmək istədiyinə dair xəbərlər bir deyil, iki deyil. Ule Qunnar Sulşarın işləri indilik qaydasındadır, gedişat necə olar, məchuldur, amma etibarlı mənbələrə görə, MY rəhbərliyinin siyahısının başında yenə Poç var.
Maurisio birdən-birə buralara gəlməyib. Həftə içi “Daily Mail” onun yolunu eninə-boyuna incələmişdi və deyim ki, kifayət qədər yaxşı alınmışdı. Sizin üçün də maraqlı olacağını düşündüyümdən, burada Poçun əsrarəngiz hekayəsinin önəmli sətir aralarını bir araya toplamışam:
80-ci illər, “Nyuells Old Boyz”un akademiyasının rəhbəri Xorxe Qriffa və gənclərdən ibarət komandanı çalışdıran Marselo Bielsa kənd-kəsək demədən yeni istedadların axtarışına çıxırlar. Marselo Bielsanın kimliyi, onsuz da, hamınıza məlumdur. Əslində, hər həftə Messinin hekayəsinə dair kitabdan paylaşdığım hissələri oxuyanlar Qriffanı da xatırlayacaqlar. Söhbət Leonu kəşf etməsə də, “Qrandoli”də izləyib, “Nyuells”ə cəlbini gerçəkləşdirən şəxsdən gedir. Həmçinin Valdano, Batistuta və Teves kimi isimlərin işıq üzünə çıxması da məhz Xorxe Qriffa ilə bağlıdır. Qayıdaq hekayəyə.
1986-cı ilin bir günü onların yolu uzaq yaşayış məskənlərindən olan Mörfi yaxınlığına düşür. Məlumat üçün deyim ki, 1870-ci illərdə irlandiyalı miqrant Con Ceyms Mörfi bura ayaq basıb. Sözügedən yerə elə onun adı verilib. Maurisio Poçettinonun atası Ektor Poçettinonun isə Mörfidə heyvandarlıq ferması var idi.
Qriffa: “Venado Tuerto yaxınlığındakı Santa İsabeldə idik. Məşqçiliklə bağlı kurs tədris edirdik. Orada bizə “Rosario Sentral”la (“Nyuells”in əzəli rəqibi) müqavilə bağlamaq üzrə olan uşaqdan – Poçettinodan bəhs etdilər. Gec idi, Bielsa Rosarioya qayıtmalı olduğumuzu dedi, mən isə cavab verdim: “Rosarioya yox, Poçettinonun yaşadığı Mörfiyə gedirik. Maraqlıdır, “Rosario” ilə anlaşıb, ya yox?”
Onların evinə çatanda günorta saat 2 idi. Pəncərələrini döydüm, Maurisionun anası cavab verdi və məni tanıdı. İçəri girdik, söhbəti “açmaq” üçün soyadan və digər bitkilərdən danışmağa başladım”.
Zamanla söhbət ziyarətin əsas məqsədinə gəlib çatır. Sən demə, 14 yaşlı Maurisio həmin vaxt yatırmış. Qəribədir, amma Qriffa və Bielsa Poçettino ailəsindən izn istəyirlər ki, 14 yaşlı Maurisionu yuxulu vəziyyətdə olsa belə, görə bilsinlər. Razılıq aldıqdan sonra Poçettinonun ayaqlarını gözdən keçirirlər. Qriffanın dediyinə inansaq, reaksiyaları belə olub: “Ayaqlarına bax, bunlar əsl futbolçu ayaqlarıdır”.
Zaman göstərəcəkdi ki, onlar Maurisionun futbolçu kimi bacarıqlarını yaxşı təhmin ediblər, ancaq bir gün Mörfidən olan o yeniyetmənin dünyanın ən yaxşı məşqçilərindən biri olacağını, yəqin ki, ağıllarının ucundan belə keçirməmişdilər.
Qriffa və Bielsa Maurisionun valideynləri – Ektor və Amaliyanı, oğullarının “Nyuells” forması ilə Mar de la Platada keçiriləcək turnirdə meydana çıxması mövzusunda razı sala bilirlər.
Komanda sözügedən turnirdə çempion olur. Hadisələrin davamı olaraq, 14 yaşlı Maurisio ailə evini, fermada futbol oynadığı qardaşları Martin və Havyeri, onlarla birlikdə ağ-qara televizorda izlədiyi DÇ-1978-ə dair xatirələri bir kənara ataraq “Nyuells Old Boyz”un yolunu tutur. O, Qriffanın, inkişafı ilə nam salan akademiyasına qoşulur. Maurisio və hazırda “Tottenhem”də onun köməkçilərindən biri olan Migel D’Aqostinonun dostuğunun təməli burada atılır.
25-30 nəfər istedadlı yeniyetmə stadionun daxilindəki müvəqqəti, balaca yataqxanada qalmalı olurlar. Sementdən yataqlar, nazik döşəklər, kondisioner və istilik sisteminin olmaması… – yaşayış şərtləri normal deyilmiş. Futbolçular gecələr yemək yeməsinlər deyə, soyuducuya qıfıl vururlarmış. Arada Qriffa öz fermasının inəklərindən kəsib, onları barbekyuya qonaq edərmiş. Bir tərəfdən də, Poçettino bu şəraitdə dərslərini oxuyarmış. 16 yaşında ikən Poçettinoya professional müqavilə təklif olunsa da, o, hər ehtimal, atasının yolunu getmək ümidiylə kənd təsərrüfatı kollecində təhsil almağa davam edir.
Maurisio 17 yaşında “Nyuells”in əsas komandasında debüt edir. Rosario təmsilçisi son 14 il ərzində ilk dəfə daxili çempionatda uğur qazanmışdı. Həmçinin komanda Libertadores kubokunda finala qədər irəliləməyi bacarmışdı.
Maurisionun əsas komanda ilə birlikdə çıxdığı ilk məşq hələ də yaddaşlardadır. Poçettino məşqin gedişində özündən 10 yaş böyük olan Tata Martino (məşqçi kimi “Barselona”da çalışıb) ilə birə-bir mübarizəyə girir və sərt müdaxilə ilə yadda qalır. Poçettino kitabında həmin hekayəni belə nəql edir: “Tata mənə dedi: “Uşaq, səni öldürəcəm”. Məşqçi üstümə qışqırırdı: “Martinoya qarşı necə belə hərəkət edə bilərsən?” Tez üzr istədim. Tata əlavə elədi: “Səni heç üç metrliyimdə də görmək istəmirəm”.
Adətən, belə hallarda daha yaşlı futbolçular, komandanın önəmli simaları gənclərə qarşı sərt davranırlar. Bu səfər isə vəziyyət başqa idi. Maurisio üçün fərqi yox idi; gənc və ya yaşlı, o, futbol adına doğru bildiyini etməkdən çəkinmirdi. Epizoddan təsirlənən baş məşqçi Hose Yudika Maurisionu əsas komandaya götürmək qərarına gəlir. Poçettinonun klubdakı ən önəmli illəri isə 1990-cı ildə, Marselo Bielsa “Nyuells”in əsas komandasına baş məşqçi təyin olunduqdan sonra başlayır.
3-4-3 düzülüşünə üstünlük verən və pressinq təməlli futbolla ön plana çıxan Bielsa komandaya liqanı qazandırmaqla yanaşı, Libertadores kubokunda final oynadır.
Qriffa: “Bielsa əsas komandanın başına keçəndən sonra mənə dedi ki, iki mərkəz müdafiəçisinə ehtiyacımız var. Ona əlimizdə olan Fernando Qamboa və Maurisio Poçettinoya şans verməli olduğumuzdan bəhs etdim”.
Elə də olur. Bu ikili Bielsanın komandasının müdafiəsində əsas simalara çevrilirlər. Poçettino “Tottenhem”də gənc oyunçulara şans verməsində Yudika, Qriffa və Bielsanın ona olan inamının böyük təsiri olduğunu həmişə deyir.
Poçettino “Espanyol”u seçib, karyerasını İspaniyada davam etdirməyə qərar verəndə isə Bielsa tərəfindən ağır sözlərə məruz qalır. Marselo onun artıq “Nyuells”dəki kimi, can yandırmaqdan boyun qaçırdığını, komfort-zonasına çəkilmək istədiyini iddia edir və onu buna görə günahlandırır. Maurisio kitabında, Bielsanın dediklərinə haqq verir və heç vaxt o qədər xəcalət çəkmədiyini əlavə edir.
Buna rəğmən, Bielsa onu bağışlayır və Argentina millisində baş məşqçi kimi çalışdığı zaman DÇ-2002-də Poçettinoya şans verir. Maurisio daha çox həmin mundialın gedişində Maykl Ouenlə olan penalti epizodu ilə xatırlanır.
PSJ, “Bordo” və növbəti “Espanyol” macərasının ardından Poçettino 2006-cı ildə peşəkar futbolçu karyerasını bitirir. O, bir tərəfdən də, Barselonada “Espanyol”dakı komanda yoldaşı, qolkiper Toni Himeneslə (indi “Tottenhem”də qapıçı-məşqçi kimi çalışır) birlikdə məşqçilik lisenziyalarını almağa davam edirdi.
Ancaq Maurisioya 2009-cu ilə kimi təklif gəlmir. Yalnız sözügedən ildə liqada qalmaq uğrunda mübarizə aparan “Espanyol” onun xidmətinə ehtiyac duyur.
İşə yeni başladığı günlərdə Maurisio tez-tez Müqəddəs Məryəm qülləsini və kilsəni ziyarət edərmiş. Katolik olsa da, dini ayinlərə çox yaxın biri olmayan Poçettino, əslində, həmin ərəfədə döş xərçəngindən əziyyət çəkən anası Amaliya üçün dua etmək məqsədilə ora üz tuturmuş. Media isə sonradan “Espanyol”un Sequndaya düşməməsini bu məsələ ilə əlaqələndirəcəkdi.
Məhz “Espanyol”u çalışdırarkən o, hazırkı köməkçisi, mətbuat konfranslarında əksər hallarda yanında gördüyümüz və tərcüməçi kimi də güvəndiyi Hesus Pereslə tanış olur. Əslində, Poçettino ilk əvvəl onun təyinatını birmənalı qarşılamır. Maurisio, idman direktoru tərəfindən komandaya gətirilən Peresin onun ayağını qazmaq niyyətində olduğunu düşünür. Ancaq sonradan komandanın video-analitiki “Barselona”ya keçir və Hesus komandanın bir parçasına çevrilir.
İndi isə, bəlkə də, Peres, Karina (Maurisionun həyat yoldaşı) istisna olmaqla, Poçettinonun həyatında ən önəmli şəxsdir. Məhz,Karina və Peresin cəhdləri sayəsində Maurisio 2013-cü ildə riskə gedərək “Sauthempton”un təklifini qəbul etmişdi. Peres fiziologiya üzrə təhsil alıb. Poçettinonun komandalarının fit olmalarının bünövrəsində onun böyük əməyi var.
“Tottenhem”in bir başqa sevimli argentinalısı Osvaldo Ardiles:
“Onun komandasının üzvləri – Hesus, Miki, Toni – bir-birilərinə çox yaxındırlar. Maurisio komandadakı hər kəsin xoşbəxt olmasını istəyir. İş yoldaşları arasındakı dostluqdan və atmosferdən bunu hiss edə bilərsiniz. Çox nadir hallarda belə halın şahidi olmuşam. İşlər çox uğurlu gedəndə ancaq bu tip şeylərlə qarşılaşmışam”.
Ardiles, köhnə dostu Rikardo Vilya (“Tottenhem”in bir başqa məşhur argentinalısı) Londonda olanda, onu Poçettino ilə yemək yeməsi üçün məşq düşərgəsinə aparıb.
Vilya: “Maurisioda həvəskar ruhu var. Hər gün futbolçularına deyir: “Pulu boş verin, ürəkdən oynayın”. Bilirəm, məşqçisənsə, hər kəs təkcə uğurlara/titullara görə qiymətləndirmə aparır, ancaq o, birlikdə çalışdığı hər futbolçunu inkişaf etdirir. Mənə görə, önəmli olan budur”.
Poç 22 yaşında Argentinadan ayrılıb və heç vaxt paytaxt klublarında forma geyməyib.
Vilya: “Poçettino Rosarioda önəmli isim olsa da, Buenos Ayresdə – futbolun əsas şəhərində o qədər də tanınmırdı. Kordoba və Rosario bu mənada ikinci dərəcəli şəhərlərdilər” .
Ardiles: “Onu dünyadakı heç bir məşqçiyə dəyişmərəm. Günbəgün daha da artırır. Bu mövsüm etdikləri fantastikdir. Onu kifayət qədər yaxşı təsvir edə bilmirəm. İnsanlar arada nəticələrə görə əsəbiləşəndə deyirəm ki, daha yaxşı məşqçiyə sahib olmağımız mümkünsüzdür.
Maurisio ideyalarına sadiq biridir. Ötən mövsüm hamı onun “Barselona”ya, “Real”a, “Mançester Yunayted”ə, nə bilim, Argentina yığmasına keçəcəyi barədə danışırdı. O, artıq bu məsələlərə münasibət bildirməkdən, eyni şeyləri deməkdən bezib. Nə deyə bilərəm ki? O, klubda çox xoşbəxtdir və ümid edirəm ki, uzun müddət burada çalışacaq”.
Ardilesin tək şikayəti var. Bəzən Vilya və Poçettino arasındakı söhbətin gedişində özünü unudulmuş biri kimi hiss edir. Çünki Poçettinonun atası kimi, Vilyanın da heyvandarlıq təsərrüfatı var: “Mən şəhər uşağıyam, onlar isə fermer. Atlar və inəklər haqqında çox danışırlar, mənim isə bu mövzular barədə anlayışım yoxdur”.
Ola bilər, futbolçu kimi Poçettino Buenos Ayresdə nam salmayıb, ancaq dəqiq olan bir şey var: artıq hamı onun məşqçi kimi istedadından xəbərdardır. Bəlkə də, Poçettino indi dünyanın ən dəyərli fermeridir.
