Ekumenopolis” – fövqəlbəşər və ya qlobal şəhər termini ötən əsrin 60-cı illərinin məhsuludur və özündə Yerin və ya başqa bir planetin səthində davamlı məskunlaşma şəbəkəsini təşkil edən superaqlomerasiyanı və ya qlobal aqlomerasiyanı ehtiva edir.
Termini ilk dəfə 1968-ci ildə yunan memar, şəhər planlaşdırıcısı, Konstantinos Apostolou Doksiadis özünün “Ekumenopolis 2100-cü il” əsərində işlədib. Haşiyədən kənara çıxaraq qeyd edək ki, o, Pakistanın paytaxtı İslamabad şəhərinin baş planının müəllifidir. Doksiadisə görə, planetimizin ərazisinin 34 milyon kv.km-i təbiətlə örtülü olmalıdır. Mexanikləşdirilmiş fabrik tipli aqrar zona 45% təşkil etməli, tək bir dünya şəhəri üçün isə 5% və ya 3 milyon kv.km ərazi nəzərdə tutulmalıdır.
Bu ideya qlobal şəhərin, dünya şəhərinin yaradılmasını nəzərdə tutur və müasir qlobalizmin qayəsinə tam olaraq uyğundur. K.Doksiadis ilk dəfə olaraq, London, Paris, Reyn-Rur və Amsterdam şəhərləri arasındakı bölgəni Avropa Eperopolu kimi ön görürdü. 2008-ci ildə “Nylongkong”, yəni Nyu-York – London – Honq Konq eperopolu ideyası ortaya atıldı.
Bəs “Ekumenopolis 2060” ideyasının məzmunu nədir, nədən bəhs edir? Qısaca onu demək olar ki, ideyanın əsas qayəsi nəzəriyyənin məğzindən doğaraq “gələcəyin şəhəri”nin yaradılmasına dayanır. Bu layihə Konstantinos və Emma Doksiadis Vəqfi tərəfindən “Gələcəyin şəhəri” adı altında hazırlanıb. Amma burada ən önəmli nəsnə, projenin haranı əhatə etməsi və ideyanın arxasında dayanan məqsəddir. Bu məsələni araşdırarkən təbii olaraq, konspirasiyalar dünyasına düşürsən.
Türkiyə gündəmində bu məsələnin yanında ilk növbədə “Kanal İstanbul” layihəsinin adı gəlir. Bəzi iddialara görə, XIV əsrdə tamplierlər Fransadan on gəmi qızıl qaçıraraq burda gizlədiblər. Guya kanalın çəkilişində əsas məqsəd bu xəzinəni tapmaqdır.
Bir digər, eyni zamanda daha həyəcanverici versiya yunan mediasında tirajlanan və Türkiyədə gündəm yaradan bir xəritənin mövcudluğudur. Xəritəyə görə, Frakiya bölgəsi tamamilə Yunanıstanın tərkib hissəsi kimi göstərilməklə yanaşı, Türkiyənin sərhəddi İstanbul boğazınadək daralır. İstanbul kanalı ilə Bosfor boğazı arasındakı hissə, yəni İstanbul şəhəri isə ada şəklində ayrıca bir şəhər-dövlət kimi meydana çıxır və bu ərazinin üzərində “Ekumenopolis” adı yazılmaqla xaç işarəsi sancılır. Maraqlısı da odur ki, bu ərazi Rum patrikliyinin idarəçiliyi altında göstərilir. Eynilə, Yunanıstanda yarı-muxtar ərazi olan Aynaroz kimi. Fərq isə ondan ibarətdir ki, Aynaroz yarımada, Ekumenopolis isə adadır. Ekumenopolisin etnik tərkibi və məskunlaşma səviyyəsi tam göstərilməsə də, hədəf ili aydın göstərilir – 2060.
Ümumiyyətlə, Kanal İstanbulun bir ABŞ layihəsi olması haqda müxtəlif iddialar səsləndirilir. Türkiyənin ən tanınmış araşdırmaçılarından, konspiroloqlarından biri olmuş mərhum Aytunç Altındal bir neçə il öncə müsahibələrindən birində qeyd etmişdi ki, ABŞ israrla “Montrö müqaviləsi”nin ləğvinə çalışır. Məqsəd isə öz hərbi gəmilərini Qara dənizə yerləşdirməkdir.
Son dönəmlərdə türk mediasında dolaşan iddialardan biri də odur ki, guya son Bizans xanədanlığı kimi qəbul edilən Paleoloqlar xanədanlığı Vatikan, həmçinin daha 17 dövlət tərəfindən rəsmi şəkildə tanınıb və Bizans taxt-tacının varisləri elan edilib. Guya bu ailənin nümayəndəsi olan Enriko Viqo Milan doğumludur və peşəcə bərbər olub.
Haşiyədən bir qədər kənara çıxaraq qeyd edək ki, Enriko Viqo dəfələrlə oğurluq, böhtan və fırıldaqçılıqda ittiham olunub. Mənsəb sahibi olmaq üçün şəcərəsinin gah Roma imperatoru Nerona, gah serb krallarına, gah Siciliya, gah da Qüds krallarına gedib-çıxdığını uydurub.
Sonda özünü Paleoloqlar sülaləsinin nümayəndəsi elan edən Enriko Virqo, bu yolla bir xeyli varlana bilib. III Henri de Viqo Aleramiko Paleoloqo Konstantin ləqəbini qəbul edən bu hiyləgər qoca 1990-cı illərdə “Bizansı Yaşatma və Gözəlləşdirmə Dərnəyi” vasitəsilə Las-Veqasdakı “Caesars Palace” və Floridadakı “PalmBeach”də “xeyriyyə aksiyaları” təşkil edərək, xeyli pul toplaya bilib. Deyilənə görə, təkcə Las Veqasda o, titul və gerb satışından 42.000 dollar qazanıb. 2003-cü ildə Tokioda təşkil etdiyi xeyriyyə balında isə hər bir masa üçün iştirakçılardan 50.000 yen tələb edib ki, bu da indiki məzənnə ilə təxminən 650 AZN və ya 382 ABŞ dollarıdır. 2004-cü ildə Enriko tayvanlı məşhurlara “xeyriyyə aksiyası” adı altında saxta zadəgan titulları satdıqdan sonra Tayvan mediasında ciddi tənqidlərlə üzləşib. Bundan başqa, Enrikonun 2000-ci ildə çinli Sara Kuonu “Asiya Sakit Okean Bölgəsində Fövqəladə Səlahiyyətli Səfir” elan etməsi də qalmaqalla yekunlaşır. Məlum olur ki, Sara Kuo Honqkonq və Şençjendə bir mütəşəkkil cinayətkar dəstənin üzvü imiş. Bütün bu skandallar ona qarşı olan ittiham dalğasını böyüdür. Başı məhkəmələrdən açılmayan Enrikonun bu dəfəki vəkili Milli Tayvan Universitetinin keçmiş hüquq professoru Lin Fu-Shen olur. Lakin sən demə, o, cinsi təcavüzə görə işdən qovulubmuş.
“Qəhrəmanımız”ın bir digər sərgüzəştləri 1953-cü ildə 9464 qutu konservləşdirilmiş pomidor oğurluğuna görə ittiham olunması və 1972-ci ildə həyat yoldaşından ayrıldıqdan sonra uşağı üçün aliment ödəmədiyinə görə hüquq-mühafizə orqanları tərəfindən təqib edilməsi idi.
Salerno məhkəməsi 1981-ci ildə Enrikonun qeyri-qanuni olaraq “Paleologo” adından istifadə etdiyinə və zadəgan titullarının satışı ilə qanunsuz olaraq külli miqdarda mənfəət əldə etdiyinə dair qərar çıxardı, Bəzi məlumatlara görə, ordenə qəbul edilən bəzi alman və avstriyalı “cəngavərlər” 10.000 markaya qədər pul ödəyiblər.
Enriko vəfat etdikdən sonra sülalənin davamçıları qızı Marisanın oğlu Giorgio və nəticəsi Cianluka elan edilib. Ailənin vəsaitinin çoxunun Kayman adalarındakı bir şirkətə bağlı olduğu iddia edilir. Enriko Viqonun kimliyi haqda bu qədər yetər. İndi isə mövzuya qaldığımız yerdən davam edək.
Daha bir maraqlı məsələ də odur ki, Yunanıstanda bir qrup araşdırmaçı tərəfindən “Tabula”, “Byzantium 1200” adlı portallar yaradılıb. Bu portallarda Konstantinopolun 3D görüntüsü bərpa edilib və şəhərin bölgələrinin hamısı qədim adları ilə adlandırılıb. Əsas məqsədləri tarixi Konstantinopolu tarix səhnəsində yenidən dirçəltmək və bərpa etməkdir.
Bütün bu hissələri birləşdirdikdə ortaya belə bir rəsm çıxır: Qərb-xristian dünyası heç zaman Konstantinopolun itirilməsi ilə barışmadı və daim onun “geri qaytarılması” uğrunda çalışdı və çalışmaqdadır. Necə olacağını tarix göstərəcək və əgər qarşı önləmə alınmazsa, 2050-ci illərə doğru Türkiyə üçün problemlər yarana bilər.
