Futbolsevərlər Danimarka millisinin 1992-ci ildə İsveçdə keçirilən Avropa çempionatındakı qələbəsini xatırlayırlar. Danimarkalıların nağıla bənzədilən zəfəri maraqlı məqamlarla yadda qalıb. Əvvəlcədən deyək ki, bu komanda təsadüf nəticəsində turnirdə yer alıb. Belə ki, 1992-ci ildə siyasi səbəblərdən Yuqoslaviya millisi çempionatdan uzaqlaşdırılıb. Həmin dövrdə məzuniyyətdə olan Danimarka millisi yuqoslavları əvəz etmək təklifi alıb. Əlbəttə ki, bu xəbərə danimarkalılar inanmaq istəməyib. Hamı bunu zarafat kimi qəbul edib. Milli komandanın baş məşqçisi Rixard Meller – Nilson da bunu zarafat sayıb. Xəbərin doğruluğu təsdiqləndikdən dərhal sonra məzuniyyətdə olan futbolçular geri çağırılıb. Daha doğrusu, baş məşqçi onları güc-bəla ilə bir yerə yığa bilib. Futbolçuları qitə çempionatında çıxış edəcəklərinə inandırmaq asan olmayıb. Hətta Mixael Laudrup telefonda baş məşqçi ilə mübahisə edərək, məzuniyyətini yarımçıq saxlamayacağını deyib. Nəhayət, millinin bütün üzvləri düşərgəyə toplaşıb. Komanda hazır deyildi. Məşq planı tərtib etmək, rəqiblər barədə məlumat toplamaq lazım gəlirdi. Şübhəsiz, danimarkalılar heç bir uğur barədə düşünmürdülər. Məşqsiz, plansız olan komandanın hansısa qələbə barədə fikirləşməsi mümkün deyildi. Bunu hamı başa düşürdü. “Qonaq” komandanın elə ilk oyundan sonra turniri tərk edəcəyi gözlənilirdi.
Çempionat ərəfəsində aparıcı futbolçu Kim Vilfort millidən imtina etməli oldu. Onun kiçik qızı Lin xəstəxanaya yerləşdirilmişdi. Uşağın vəziyyəti ağır idi. Komanda yoldaşları və məşqçi Vilfortun necə həyəcan keçirdiyini başa düşürdü. Ona hər oyundan sonra Danimarkaya-qızının yanına qayıtmağa icazə verilsə də, futbolçu razılaşmır və çempionata getmir. Turnir başlayandan bir neçə gün sonra xəstənin vəziyyəti yaxşlaşır. Vilfortun həyat yoldaşı və qızı onu çempionata getməyə razı salırlar. Birinci oyunda Danimarka millisi meydan sahibinə uduzur. Uşağın vəziyyəti yenidən ağırlşadığından Vilfort Kopenhagenə qayıtmalı olur. Əşyalarını toplayan Kim geri qayıtmalı olur və komanda yoldaşlarına deyir ki, onu gözləməsinlər. Millinin ikinci matçına Vilfort xətəxanada baxmalı olur. Onun komandası birinci hissədə uduzur. İkinci hissənin sonlarında Elstrupun vurduğu qol danimarkalıları məğlubiyyətdən xilas edir – 1:1. Həkimlər, xəstələr göz yaşlarını saxlaya bilmir. Vilfortun qızı atasına sarılaraq ağlayır, “kaş ki, sən də orada olaydın”- deyir.
Yarımfinalda Danimarka Hollandiya ilə qarşılaşır. Hollandların heyətində Van Basten, Raykard, Kuman, Qullit, Frank de Bur kimi futbolçular yer almışdı. Bu komanda turnirin əsas favoriti sayılırdı. Hamı hollandları qalib kimi görürdü. Vilfort isə xəstəxanada qızının yanında idi. Onun üçün əsas məsələ övladının sağlamlığı idi. Amma qəlbi komanda ilə çırpınırdı. Həm qızı, həm də, digər xəstələr Vilfortdan xahiş edirlər ki, yoldaşlarının yanına qayıtsın. Kim xəstəxanada ölümlə çarpışanların dogma komandanın oyunlarını necə həvəslə izlədiklərini, öz dərdlərini unutduqlarının şahidi idi. O, görürdü ki, millinin ən kiçik uğuru belə, xəstələrin sağlamlığına müsbət təsir edir.
Yarımfinalda Hollandiya ilə görüş gərgin keçir. Oyunun əsas vaxtında hesab bərabər (2:2) olduğundan qapılara penalti təyin edilir. Hollandiyalı futbolçu Van Basten penalti zərbəsini dəqiq yerinə yetirə bilmir. Oyunun taleyini həll edə biləcək sonuncu zərbəni danimarkalılar vurmalı idi. Yorğun, dərddən arıqlamış, psixoloji sarsıntılar içində olan Kim Vilfort topa yaxınlaşır. Bir anlığa xəstəxanada olan insanları düşünür, onların necə həsrətlə qol gözlədiklərini hiss edir: “ən azı xəstələrə sevinc bəxş etməliyəm. Bu, mənəvi borcumdur”. Vilfortun dəqiq zərbəsi Danimarkanı finala yüksəldir. Göz yaşlarını saxlaya bilməyən futbolçu təkcə xəstələrə deyil, bütün ölkəyə sevinc bəxş etmişdi. Matçdan dərhal sonra Danimarkaya qayıtmalı olur.7 yaşlı Lin ölüm ayağında idi. Kim final matçında iştirak etmək istəmir. Qızını bu vəziyyətdə buraxıb İsveçə qayıda bilməzdi. Lakin klinikanın bütün xəstələri onu az qala palatadan bayıra qovaraq həlledici oyuna getməsini tələb edirlər. Güclə danışan balaca Lin də atasından bunu xahiş edir.
Final matçında Danimarkanı Almaniya millisi gözləyirdi. Hər iki komanda qələbə üçün meydana çıxmışdı. Buna görə də matç gərgin keçdi. Hesabı danimarkalılar açdı. Almanlar təzyiq göstərməklə bərabərlik qolu vurmağa çalışırdılar. Amma hər şey əksinə oldu. Əks-hücumların birində Kim Vilfort qələbə qolunu vurdu. Bu, həyatının ən unudulmaz anı idi. Kim bu qolu klinikada xəstəliklə mübarizə aparan insanlara, qızı Linə həsr etmişdi. Danimarka millisinin nağılabənzər qələbəsi futbol tarixinin “qızıl fond”una daxil edilib. Bu, təsadüf deyil. Çempionata hazırlıqsız gələn, daha doğrusu, iştirak üçün dəvət olunan bir komanda Avropanın ən güclüsü olmuşdu.
Final matçından bir neçə gün sonra Lin dünyasını dəyişdi. Onun arzusu həyata keçmişdi: Danimarka millisi qitə birincisi adına layıq görülmüşdü. Həm də bu qələbənin əldə edilməsində onun atasının əvəzsiz rolu olmuşdu. Lin ölməzdən əvvəl Danimarkanın qələbəsini görmək istəyirdi və bunu görə bildi. “Nağıl çempionat” məhz Lin üçün yazılmışdı.
